زرشک قاینات، اسیر نسخه تکرار

ورود زرشک تازه به بازار مصرف در حالی است که برای ۲۵۰۰ تن زرشک سال گذشته باغداران در انبارها و سردخانه ها مشتری وجود ندارد و تدبیری نشده است ‌.
با این وجود و علی رغم امرار معاش مستقیم ۱۴۰۰۰ خانوار و اشتغال غیر مستقیم ۲۰۰۰ نفر در عرصه فرآوری و بازار رسانی محصول اما در شهرستان برنامه جامع حمایتی برای زرشک و زرشک کاران دیده نمی شود .
چنانکه با آغاز فصل برداشت محصول، متولیان کشاورزی و مدیریت کلان نظارت و اجرا در شهرستان در ادامه رویه معمول و منفعلانه سنوات گذشته در برابر مطالبات کشاورزان و نگرانی آنان در آغاز فصل برداشت، ساماندهی و برنامه ریزی خرید زرشک _ محصول استراتژیک و دارای رتبه اول جهانی _ از کشاورزان را بعنوان یک کار محوری و اولویت دار مطرح می کنند.
در این راستا کریمی فرماندار قاینات مشکلات فراروی زرشک را در کرونا و تحریم می داند و ارائه تسهیلات با نرخ پایین برای کشاورزان و صنایع تبدیلی و ورود شرکت های دانش بنیان و دعوت از بازرگانان و سرمایه گذاران برای ایجاد شرکت های بازرگانی بین المللی و آموزش و فرهنگ سازی برای کشاورزان جهت تولید محصول ارگانیک و افزایش بهره وری در واحد سطح را زمانی مطرح می کند که محصول روی دست کشاورز مانده و دوساله شده است و مدیران کل جهاد کشاورزی و تعاون روستایی استان نیز خبر از پیش بینی تسهیلات کم بهره برای کشاورزان که گویا بطور ویژه در دستور کار می باشد را رسانه ای می کنند!
سلمان اسحاقی نماینده قاینات و زیرکوه که از وی در پی گیری مسائل کلان کشاورزی شهرستان در تهران و مجلس انتظار بیشتری می رود اما اختصاص تسهیلات و خرید تضمینی را مفید فایده نمی داند و معتقد است که باید مسئله صادرات بعد از فرآوری مورد توجه قرار گیرد .
به فرض قبول پیشنهادات حداقلی و تکراری کریمی نماینده عالی دولت که تا کنون نتیجه ای در بر نداشته و نظر با تاخیر سلمان اسحاقی نماینده مردم در شهرستان و ارزیابی آن در راستای حمایت از یاقوت سرخ قاینات ولی پر واضح است که کوتاه ترین راه برای ایجاد زیر ساخت ها و جذب و ورود دانش، سرمایه، تجّار و بازرگانان و… احیای دبیرخانه زرشک، ایجاد رشته های دانشگاهی مر‌تبط با محصول و گیاهان دارویی، صنایع غذایی و برگزاری سالانه جشنواره های ملی زرشک می باشد که سال هاست به فراموشی سپرده شده و یا در غفلت عامدانه یا ناتوانانه ای قرار گرفته است . در ثانی، باید ها و نباید ها و نظریات این روزهای عزیزان مسئول در شهرستان را چه کسی باید عملیاتی و اجرایی می کرد و مسئول پیگیری و خرید تضمینی، آموزش کشاورز، جذب سرمایه، دعوت از شرکت های دانش بنیان، ایجاد صنایع تبدیلی و فرآوری و بالاخره تسهیل امر صادرات که با کمک سفیران جمهوری اسلامی در دیگر کشورها بایستی دنبال گردد را چه کسی باید دنبال می کرد که نکرده است؟ و چرا؟
تحریم یا کرونا بهانه خوبی برای شانه خالی کردن از مسئولیت چندین ساله نیست . درد و رنج زرشک یک ساله و دو ساله نیست که کرونا باعث آن باشد و تحریم را هم خیلی ها به فرصت تبدیل کرده اند که ما نتوانسته ایم .
چرا مدیریت شهرستان آنچه را که در روزهای برداشت محصول که ایام نگرانی و زیان دهی کشاورز است را پشت تریبون اعلام می کند، در طول سال و سال های متمادی مسئولیت دنبال و محقق نکرده است.
مگر جز این است که معرفی ظرفیت ها و منابع شهرستان و تسهیل موانع و فعلیّت آنها بر عهده فرماندار و نماینده مردم می باشد و هر یک بایستی آنچه را که امروز در خصوص توسعه صنایع تبدیلی و فرآوری و یا صادرات مطرح می کنند و ابراز نگرانی دارند را بعنوان یک برنامه با ضمائم کارشناسی و طرح توجیهی در سطح شهرستان، استان و ملی پیگیری می کردند؟
زرشک اگر چه خاستگاه آن قاینات است و زحمت تولید آن بر عهده کشاورز قاینی است که توانسته در طول سالیان متمادی و علی رغم همه نامهربانی ها رتبه ملی و جهانی آن را حفظ بکند اما از حمایت آن در سطح ملی نباید غفلت کرد و سالی یکبار در فصل برداشت دغدغه ها و نگرانی هایی مطرح و سپس به فراموش سپرد .
لذا از فرماندار و نماینده شهرستان در درجه اول و از تشکل های کشاورزی، صنفی و مردمی در درجه دوم انتظار است با برنامه ریزی مدون یک ساله و پنج ساله و حتی چشم انداز ده و بیست ساله برای زرشک برنامه ریزی نمایند و در فصل برداشت توانمندی های جدید و دستاوردهای امید بخش را برای کشاورزان تشریح و در اختیار تولید کنندگان قرار دهند .
و در پایان خوانندگان و دغدغه مندان این محصول مزیت دار فرهنگی و اقتصادی را به سفری در فضای مجازی و آرشیو نشریات محلی و کشوری دعوت می کند تا از میزان تحقق حرف ها و وعده های سنواتی و مناسبتی ایی که خیلی زود به فراموشی سپرده شده اند بیشتر آشنا شوند و با مطالبه گری خود زرشک را از اسارت نسخه تکرار نجات دهند .