امروز مسئله‌ی اصلی جهان اسلام و حتی تمام جوامع انسانی، مسئله فلسطین است. جنایتی که امروز در غزه اتفاق می‌افتد، خوی حیوانی و ماهیت رژیم صهیونیستی را آشکار می‌کند و لازم است همه دولت‌ها و ملت‌ها موضع خود را در قبال این رویداد مهم تعیین کنند. در همین راستا نیز رهبر معظم انقلاب فرمودند: «میدان، میدان غزّه و اسرائیل نیست، میدان حق و باطل است. میدان، میدان استکبار و ایمان است؛ یک طرف قدرت ایمان، یک طرف قدرت استکبار».
رسانه‌ها به عنوان یکی از مهم‌ترین بازیگران این میدان هر یک به نحوی در حال نقش‌آفرینی و جریان‌سازی هستند و با اختصاص دادن بخش‌های خبری مختلف، نهایت تلاش خود را می‌کنند تا با پوشش هرچه بهتر این رویداد، مرجعیت خبری و رسانه‌ای را از آن خود کنند.
جنایت‌های رژیم صهیونیستی در این مدت به قدری شدت یافته که حتی با واکنش رسانه‌هایی همراه بوده که یک عمر در خدمت جنایت‌های این رژیم بوده‌اند. در چنین شرایطی این رسانه‌ها توانایی سرپوش گذاشتن بر ماهیت این رژیم غاصب را ندارند و در حال برائت جستن از اقدامات این رژیم هستند.
در این مدت که اغلب رسانه‌های دنیا در حال محکوم کردن این وحشی‌گری اسرائیل هستند و تقریبا اجماع بی‌سابقه‌ای برای محکوم کردن اقدامات این رژیم شکل گرفته است، همچنان چند رسانه معلوم‌الحال در حال حمایت علنی از این کشتار گسترده هستند. رسانه‌های فارسی زبان خارج‌نشین بلافاصله تیم‌های خبری خود را در اورشلیم مستقر کردند و با استفاده از امپراطوری رسانه‌ای خود و نفوذ لابی‌های بین المللی صهیونیسم فعالیت خود را گسترش دادند.
این رسانه‌ها در این روزها نیز با نادیده گرفتن جنایات جنگی اسرائیل در غزه، در تلاش برای تعویض جای ظالم و مظلوم در افکار عمومی دنیا هستند و با روایت‌سازی دروغین خود و سرپوش گذاشتن بر کشتار بی‌رحمانه مردم غزه، جنایت نتانیاهو و رژیم جعلی‌ش را علیه بشریت توجیه و سفیدشویی می‌کنند.
این فتنه آخرالزمانی به خوبی نقاب را از چهره این بازیگران رسانه برداشت؛ رسانه‌هایی که بلوف حقوق بشر را می‌زنند، اما به‌خاطر ارباب‌شان حقوق بشر را لگد مال می‌کنند؛ رسانه‌هایی که ادعای حمایت از آزادی دارند، اما نتوانستند آزادی خواهی جوانان فلسطین را تحمل کنند؛ رسانه‌هایی که خود را حرفه‌ای نشان می‌دهند، اما برای تطهیر چهره کثیف کارفرمایان خود، تمام اصول حرفه‌ای را زیر پا می‌گذارند.
